کد مطلب:1241 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

آيا درست است كه براي صيانت و حفظ فرهنگ و علوم اسلام، صحابه و ياران پيامبر كفايت ميكنند؟

اگر قدري دقت بيشتري كنيم، خواهيم ديد كه يك چنين انديشه جز دست و پا زدن مذبوحانه چيز ديگري نيست.
اولاً: منافقان صدر اسلام و برخي از جاعلان حديث در كسوت صحابه و يا تابعين آنان بودند و آنان از موضع صحابي بودن سخن ميگفتند كه با پيامبر خدا و يا ياران او مصاحبتي داشته اند، و در اين صورت چگونه ميتوان بر صحابه پيامبر و تابعان آنان لباس عصمت و پيراستگي از خطا و اشتباه و يا كذب و دروغ پوشانيد. اتفاقاً مشاور سياسي خليفه سوم، مروان ابن حكم و مرجع علميوي، كعب الأحبار، يهودي بود كه به عللي در حوزة اسلام وارد شده بود، و او بود كه انديشه هاي يهودي گرايانة خود را در مغز خليفه وارد ميساخت و او را به گرد آوري مال، تأسيس گنج، حبس بيت المال در دست گروهي تشويق مينمود، لذا وقتي ابوذر، مشاهده كرد كه يك فرد يهودي در كسوت اسلام، حقائق اسلام را تحريف ميكند، در محضر خليفه عصا را بر سر او كوبيد و گفت فرزند يهودي، تو به ما دين را ياد ميدهي.(شخصيت هاي اسلاميشيعه/245)
متأسفانه، خلفاي وقت بر اثر كوتاهي دست از منابع وحي و روي گرداني از كساني كه علوم پيامبر نزد آنان بود، احكام و معارف اسلاميرا از گروهي ميگرفتند كه به صداقت و درستكاري معروف نبودند، بلكه از ارتكاب اعمال بي عفتي خود داري نميكردند و اين گواه روشن بر كمياطلاع صحابه از حقائق اسلامياست، تا آنجا كه بي اطلاعي آنان سبب ميشد كه خليفه وقت به افراد بد نامينيز دست دراز كند و از آنان مطلب بپرسد.
مغيره بن شعبة ثقفي كه در دوران جواني به بي عفتي معروف بود و پس از ورود به اسلام نيز از عمل زشت خود دست نكشيد، و در عهد عمر، زناي او با ام جميل ثابت گرديد (سنن بيهقي، /8/235) و خليفه به عللي از اجراء حد الهي خود داري كرد، يكي از مراجع خليفه وقت بود ( صحيح بخاري كتاب الديات، باب سقط جنين)
ثانياً: هرگاه بحث و گفتگوي جاعلان و حديث سازان، پيرامون موضوعاتي بود كه صحابه دربارة آن از پيامبر مطالبي شنيده بودند، در اين صورت ميتوان گفت: صحابه پيامبر و ياران او حافظان دين از تحريف و كژي ميباشند، ولي متأسفانه اين گروه دربارة مسائلي سخن مي گفتند واز زبان رسول خدا نقل مي كردند كه صحابه در باره آن اطلاعاتي نداشتند، در اين وقت چگونه صحابه ميتوانند به جنگ اين گروه بروند كه از موضوع سماع از پيامبر (ص) سخن ميگفتند و معمولاً گفتار مدعي اطلاع، بر فردي كه اظهار بي اطلاعي ميكند، مقدم ميباشد.
ثالثاً: وقتي ما فرد فرد صحابه را غير معصوم و جائز الخطا دانستيم، در اين صورت چگونه ميتواند يك توده غير معصوم، مسلمانان را از اشتباه و خطا مصون بدارد؟ و دروغ جاعلان حديث و حديث سازان عصر رسالت و بعد از آن را آشكار سازد؟

---

پيشوايي از نظر اسلام
آية الله جعفر سبحاني